Λίγα λόγια για τα Τσόκαρα
Η ομάδα Τσόκαρα, είναι μια ανεξάρτητη-αυτοδιαχειριζόμενη θεατρική ομάδα, που δραστηριοποιείται στο χώρο του παιδικού θεάτρου από το 2011. Η νομική υπόσταση της ομάδας, είναι η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία "Αντανακλάσεις".
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε όπου η δημιουργικότητα και η επιβίωση μέσω της τέχνης του θεάτρου είναι μια δύσκολη υπόθεση, επιλέξαμε έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης μιας θεατρικής ομάδας. Έναν τρόπο που βασίζεται στην συλλογικότητα, την συνδημιουργία και την αλληλεγγύη.
Η θεατρική ομάδα Τσόκαρα δεν έχει σκηνοθέτη ούτε παραγωγό, παρά μόνο ισότιμα μέλη με τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις απέναντι στην ομάδα.
Στόχος της ομάδας είναι μια διαφορετική εργασιακή προσέγγιση στο χώρο του θεάματος. Ένα θέατρο που πάει παντού, χωρίς σύνορα και έξω από τα πλαίσια των μητροπολιτικών περιοχών. Ένα θέατρο προσιτό σε όλους και όλες!
Η βάση της ομάδας είναι στην Αθήνα, από το 2011 έως σήμερα έχει ταξιδέψει σε θέατρα, σχολεία, μουσεία, δρόμους και πλατείες, απομακρυσμένων περιοχών της Κρήτης, Λέσβου, Πελοποννήσου, Σάμου κ.α.
Γιατί Τσόκαρα;
Η ομάδα εμπνεύστηκε το όνομά της από τον χαρακτηριστικά έντονο θόρυβο που κάνει κάποιος βαδίζοντας πάνω σε τσόκαρα, με αποτέλεσμα να μην περνά απαρατήρητος και ενίοτε να «ενοχλεί» τους γύρω του. Τα τσόκαρα ήταν και είναι, κυρίως παπούτσι εργασίας που χρησιμοποιούνταν και ως όπλο των καταπιεσμένων κοινωνικά ομάδων.
Από τα χοντρά ξύλινα τσόκαρα γνωστά ως Σαμπό, προέρχεται η λέξη Σαμποτάζ. Έχει τις ρίζες του στο κίνημα των Λουδιτών, το κίνημα αυτό αναπτύχθηκε κατά τον προ-περασμένο αιώνα, την εποχή των απαρχών της βιομηχανικής επανάστασης και των μηχανοκίνητων αργαλειών, σαν κίνημα αντίστασης στις μηχανές. Tο Μάρτιο του 1811, έκανε την εμφάνιση του στη Βρετανία, καταστρέφοντας μηχανές κλωστοϋφαντουργείων στο Νότιγχαμ. Οι Λουδίτες υποστήριζαν ότι στην πραγματικότητα δεν αντιμάχονταν τις νέες τεχνολογίες αλλά διαμαρτύρονταν για την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων και για την ανεργία εξαιτίας της μηχανοποίησης της εργασίας. Οι εργάτες έβλεπαν με καχυποψία τα μεγάλα εργοστάσια, όμοια με στρατώνες και τα ωράρια εργασίας ατελείωτα και αυστηρά, τους θύμιζαν φυλακή.
Επίσης αποτελούσε και αποτελεί χαρακτηρισμό για γυναίκες κακής αγωγής και διαγωγής, που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ενώ ακόμα χρησιμοποιήθηκε σαν υποτιμητικός χαρακτηρισμός διαχωρισμού από την μεσαία και υψηλή τάξη για τις λαϊκές γυναίκες της γειτονιάς.
Η επιλογή του ονόματος λοιπόν θέλαμε να συνάδει με την κουλτούρα και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που χαρακτηρίζει την ομάδα, με λίγα λόγια....θέατρο παντού και για τους πάντες!!!
«Κάνουμε θόρυβο κι αυτό είναι γεγονός... μιλώ για μια γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς... κάπως αλλιώς...»
Μωρά στη Φωτιά
Θεατρική Ομάδα Τσόκαρα